Od Misame

Razem z Kisumim szliśmy przez las.On skakał beztrosko a ja wypatrywałem czy nic nam nie grozi.Kiedy oglądałem się na boki zauważyłem że nigdzie go nie ma.Zaglądałem w krzaki oglądałem drzewa szukając go.Nagle usłyszałem szelest.Odwróciłem się i zobaczyłem że jakiś wilk trzyma mojego towarzysza.

-To twój?-Spytał wilk

-Tak!Kisumi gdzieś ty polazł!?Szukałem cię!

-Znalazłam go na pobliskiej łące.

-To dobrze...-Odetchnąłem z ulgą-Nie powinien sam się szwendać jest jeszcze mały.

-Szukasz czegoś? -Spytała

-Swojego miejsca.-Odpowiedziałem i ruszyłem przed siebie.-Kisumi chodź .-Szliśmy dalej.Przez cały dzień rozmyślałem o waderze którą spotkałem.Nawet nie wiem jak miała na imię.Kiedy na niebie pojawiły się gwiazdy i księżyc spotkałem się z Uranusem.

-Twoje myśli mnie niepokoją.

-Dlaczego?

-Dlatego że one zna miejsce gdzie byś został do końca swych dni.Jestem jednym z patronów tej watahy.

-Skąd wiesz że by mnie przyjęli?

-Stąd że jestem bogiem.Bóg wie wszystko i widzi wszystko.A skoro widzę i wiem wszystko to...A nawet jeśli ufasz mi?

-Ufam ci jak nikomu innemu.

-To wiedz że możesz na mnie polegać.Słuchać moich rad też ci radzę.Dobrze mój drogi Misame wiedzę że ktoś mnie wzywa-Powiedział patrząc na jedną z gwiazd-I pamiętaj co Ci mówiłem!Jutro z samego rana rozpocznij poszukiwania wadery którą znalazłeś!-Powiedział rozpływając się

-Czekaj!-Krzyknąłem łapiąc boga.Niestety stał się już powietrzem.-Dobra Kisumi chodź spać.-Podszedłem do pobliskiego głazu i położyłem się obok niego.Kisumi przytulił się do mnie i błyskawicznie zasnął.Następnego dnia zrobiłem to co kazał mi zrobić Uranus.Szedłem szukając jej tropu aż w końcu na nią wpadłem.

-Przepraszam!-Powiedziałem od razu.Wadera uśmiechnęła się tylko.

-Nic się nie stało.Szukałam cię.

-Ja ciebie też.Chciałem się zapytać czy mógłbym dołączyć do watahy .

-Skąd o niej wiesz?

-Jeden z patronów mi o niej powiedział.A dokładnie Uranus.Jestem Misame a ty?

<Wadero?>